Willy Wielek in Trouw dd. 18.11.2000

Over: Bloed in Zee; Uitg. Signatuur, Baarn.

Een Nederlandse thriller die niet alleen spannend is maar ook opmerkelijk goed geschreven, dat is altijd een aangename belevenis. Hilbert Kuiks ‘Bloed in Zee’ zorgt voor prettig lezen met nog een tikje meer: het boek gaat ergens over, het is geen jongensboek voor grote kerels, zoals al te veel romans die onder de categorie spannend worden gerangschikt. Zijn boek speelt in Afrika en daar heeft Kuik in de jaren zestig als arts gewerkt. Dus hij weet waarover hij het heeft, dat helpt ook.
Zijn hoofdpersoon Rik Oosterbaan laat zich overhalen om te gaan zoeken naar zijn vriend die in Oeganda is verdwenen. Alles lijkt goed te gaan. Hij maakt kennis met een alleraardigste die weliswaar niet alleen geen woord buitenlands spreekt maar ook nog eens zo ongeveer analfabeet is. Dit wordt goedgemaakt door het feit dat hij beschikt over een aangeboren intelligentie: het lijkt warempel wel of hij gedachten kan lezen. Die man helpt hem, maar kan niet verhinderen dat hij wordt ontvoerd en ergens vastgehouden door… Ja, door wie? Doodgewone boeven? Rebellen? Soldaten van het ‘reguliere’ leger? Rik ontsnapt ternauwernood aan de dood, maar dan is de ellende nog lang niet voorbij: de politie verdenkt hem van ’t een of ander en scherpschutters loeren op hem. Zijn vriend vindt hij niet en eenmaal terug in Nederland blijkt dat alles anders is dan hij in zijn stoutste dromen had bevroed.
De ontknoping is zowel logisch als verrassend en de beschrijving van landschap, situatie en mensen in Oeganda heel boeiend. Het lijkt mij dat ‘Bloed in Zee’ (in sommige landen kun je zo ongemerkt verdwijnen als een druppel bloed in de zee) een goede kans maakt op de nominatie voor de Gouden Strop.